Versjes van Joke.
Ik voel me ozo heppie,
zo heppie deze dag
en als je vraagt: wat heppie
als ik eens vragen mag,
dan zeg ik: hoe wat heppie,
wat heppik aan die vraag,
heppie nooit dat heppieje
dat ik heb vandaag?
Sommige boeken zijn er gewoon om van te genieten. 'Ozo heppie' van Joke van Leeuwen is zulk een boek.
De auteur is een meester in het spelen met taal. Iets dat ik ook graag bij leerlingen aanmoedig omdat volgens mij hierin ook het taalplezier te beleven is. Te vaak wordt enkel de nadruk op correcte grammatica en spelling gelegd. Het gevaar daarin is dat je leerlingen gaat afschrikken. Taal is er om mee te spelen. Taal evolueert ook steeds.
Joke van Leeuwen schrijft zulke mooie korte versjes in dit boek. Het is heerlijk en een plezier om te lezen. De link die de titel met het Engels maakt is hier al een fantastisch voorbeeld van. Is het grammaticaal correct? Nee. Tuurlijk niet. Het woord bestaat niet eens. Maar het is grappig en leerlingen gaan die link meteen begrijpen.
Ze maakt versjes over verwarrende werkwoorden en klnkrs die er niet meer zijn. Dit is een korte en boeiende versbundel voor jongeren en volwassenen. Aanrader.
Wanneer je Joke graag zelf eens aan het woord hoort, zij was ook de gast in aflevering 4 van de Iedereen Leest podcast naar aanleiding van 50 jaar jeugdboekenmaand.
3 Reacties
Dag Hans
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je voor dit boek koos en hier zo over te spreken bent! Ook ik twijfelde even om dit boek te lezen. Na het lezen van jouw beschrijving ben ik dan ook erg enthousiast dit boek eens ter hand te nemen. Ik ben ervan overtuigd dat dit boek de moeite zal zijn. Graag raad ik jou de graphic novel 'Het Achterhuis' van Anne Frank aan. Met behulp van deze graphic novel kan je leerlingen zeker aanmoedigen om op een luchtige manier om te gaan met taal en de bijhorende evolutie.
Bedankt voor de tip en misschien tot op mijn blog!
Groetjes
Emma
Dag Hans,
BeantwoordenVerwijderenJe toverde meteen een glimlach op mijn gezicht wanneer ik las dat je graag met taal speelt. Ik ben het volledig met je eens en vind ook dat leerlingen sneller gedemotiveerd raken door het constant hameren van correcte grammatica en spelling. Wanneer je regelmatig met je leerlingen hiervan afstapt en eens geniet van de pure vorm van onze taal, kan dit in mijn ogen alleen maar bevorderend werken.
Ik heb het boek van Joke van Leeuwen nog niet gelezen, maar ik ben alvast geprikkeld. Het boek sluit mooi aan bij de argumenten die je aanhaalt. De versjes bevatten woorden die grammaticaal niet correct zijn, iets wat de leerlingen wel leuk vinden volgens mij. Doordat de woorden niet correct zijn, schept het een luchtige sfeer en bevordert het naar mijn mening het leesplezier van de leerlingen.
Ik raad je ook aan om het gelijkaardig boek van Ted van Lieshout te lezen, namelijk ‘Ze gaan er met je neus vandoor’.
Bedankt voor jouw fijne recensie,
Celien Bellekens
Hey Hans!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het enorm fijn dat je benadrukt dat taal dient om mee te spelen. Je hebt in mijn ogen 100% gelijk. Creativiteit wordt te weinig benadrukt in het middelbaar. 'Ozo heppie' kan leerlingen leren dat het oké is om out of the box te denken.
Eerder dit jaar las ik 'Ze gaan er met je neus vandoor' van Ted van Lieshout. Ik denk dat dat een gelijkaardig genre is. In dat boek wordt gespeeld met rijm, lay-out, lettertype... en ik vond dat geweldig. Ik lees normaal gezien nooit poëzie, maar dat genre stond me enorm aan. 'Ozo heppie' van Joke van Leeuwen staat dus bovenaan mijn leeslijst!
'67 seconden' van Jason Reynolds lijkt me ook nog iets voor jou. Dat boek heeft me niet alleen ondergedompeld in literatuur, maar ook in poëzie. De perfecte combinatie als je het mij vraagt. Je kan mijn recensie over het boek lezen op mijn blog: https://annlaenen.wixsite.com/cultuurportfolio/post/67-seconden-jason-reynolds
Vriendelijke groetjes,
Ann